یاشاسین آنا یوردوم آذربایجان

حقوق بشر

رضا جلیل اوغلو

تمام انسانها زمانی که زاده میشوند و چشم به جهانی که از قوانین خاص اجتماعی تبعیت میکند می گشایند در واقع از حقوق انسانی که از طرف خداوند به آنان اعطا می شود برخوردار میشوند . این حقوق شامل آزادی،نوع غذا خوردن و پوشاک پوشیدن ، نوع تفکر ، گفتگوبه زبان مادری و سایرامورفردی واجتماعی است . اما بنابه قانون طبیعت که انسانها درپی قدرت هستند و میخواهند قدرت خویش را نیزاعمال کنند برای کاهش احتمال تعدی به حقوق زنان ، کودکان ، اقلیتها ، کارگران و… که شاید نتوانند در مقابل قدرتهای بزرگ از خود دفاع کنند سازمانهایی در سطح جهان به وجود آمده تا قوانینی برای احقاق حقوق اولیه انسانها وضع کنند و نسبت به اجرای آن تلاش نمایند . سازمان ملل نیز از جمله سازمانهایی است که نسبت به حقوق بشر واکنش نشان می دهد و باصدور بیانیه هایی از کشورهایی که در آنها حقوق انسانها پایمال می شود می خواهد تا براساس بیانیه 30 ماده ای حقوق بشر و سایر قوانین موجود آن را رعایت کنند.

اتحادیه اروپا اخیرا ً با صدور اعلامیه ای از وضعیت حقوق بشر در ایران ابراز نگرانی شدید کرده و از ایران خواسته تا نسبت به آزادیهای اساسی انسانها و آزادی بیان احترام بیشتری قائل شود . در آن اعلامیه که علاوه بر امضای بیست و پنجگانه اتحادیه اروپا دولتهایی مانند بلغارستان،رومانی،ترکیه،آلبانی،بوسنی وهرزگوین و دهها کشور دیگر آن را امضا کرده اندآمده است که در ایران اعدامهای پی درپی کودکان در سال جاری میلادی ، ایجاد محدودیتهای شدید برای آزادی بیان، سانسور گسترده مطبوعات و سایتهای اینترنتی، نحوه رفتار با اقلیتهای مذهبی و قومی حقوق بشر نقض میشود

البته از طرف سازمانها و نهادهای دولتی ایران ، صدور این بیانیه سیاسی خوانده شده و گفته میشود که اعلامیه فوق برای ایجاد جنگ روانی علیه ایران است و دولتهای غربی آنرا برای تحت فشار گذاشتن ایران صادر کرده اند . اما فارق از رویکردهای سیاسی خارجی و اظهار نظرهای داخلی در ایران ،سوال اینجاست  که آیا وضعیت حقوق بشر در داخل ایران مناسب است یا نه؟ به عنوان مثال آیا حقوق اقلیتهای قومی و مذهبی در ایران محترم شمرده میشود؟ و آنها  از آزادیهای مشروع ملی  برخوردارند؟ آیا قوانین جمهوری اسلامی ایران که در آن از آزادیهای قومی دفاع شده بصورت کامل اجرا میشود؟ با نگاهی عمیق به وضعیت سیاسی درون ایران و وقایع اتفاق افتاده در سالهای اخیر می توان از تظاهرات خیابانی در کردستان ، وقایع و انفجارهای خوزستان ، اتفاقات و حرکتهای ملی در آذربایجان که دلالت بر هویت طلبی آنان دارد نام برد. و اگر حقوق بشر در ایران رعایت میشود پس این مسایل از کجا نشات میگیرد وعلت آن چیست؟های مشروع ملی برخوردارند؟

انی علیه ایران است

با توجه به اینکه ایران کشوری  کثیرالملله است وملتهایی همچون ترک ،کرد،عرب،بلوچ و... در آن زندگی میکنند طبیعی است که از تنوع نژادی و زبانی برخوردار باشد.با این حال کدام ملت غیر فارس حق دارد به زبان مادری خویش تحصیل کند؟با توجه به اصل  15 قانون اساسی که در آن تحصیل به زبان مادری در کنار زبان فارسی آزاد است اما تاکنون به هیچ کسی اجازه یادگیری زبان خویش در مدارس دولتی را نداده است . و یا در اصل 19 قانون اساسی که بر حقوق یکسان تاکید شده و رنگ ونژاد عامل برتری شناخته نشده است اما شاهد آن هستیم که تمرکز گرایی بر پایتخت اجازۀ عمل به هیچ شهر دیگر را نمی دهد .

عملیاتهای عمرانی و اقتصادی در اصفهان و تهرا ن روز به روز افزایش و در شهر های دیگر به همان اندازه کاهش می یابد و همین مسئله موجب مهاجرت از سایر شهرها به این دو شهر می شود .                                             

در اینجا باید خاطر نشان شد که تمامیت ارضی ایران در صورتی پایدار می ماند که حقوق تمام اقلیت ها محترم شمرده شود و بنا به گفتۀ رئیس قوۀ قضائیه : « حقوق اقلیت های قومی ، از مسائل مهمی است که با امنیت ملی کشور گره خورده است ». حال سوال اینجاست که چرا با نقض حقوق اقلیت ها امنیت ملی کشور به خطر انداخته می شود و آیا نام این کار نوعی تجزیه طلبی نیست ؟ و با نقض این حقوق اساسی چرا بهانه به دست سازمانهای بین المللی داده می شود که از آن به عنوان حربه ای بر علیه ایران استفاده کنند و نقض حقوق بشر ، همانا اهرم فشاری است در دست آنان .

نگارنده معتقد است با باز کردن فضای سیاسی به نفع نویسندگان ، روزنامه نگاران ، فعالان سیاسی و حقوق بشر می توان از نقد ها و تحلیل های روشنفکران جامعه در حل مشکلات استفاده کرد و از آن به عنوان راهی برای حفظ آزادیهای مشروع به روش مدنی بهره جست چرا که در غیر این صورت باید در انتظار جایگزینی خشونت به جای نقد و تحلیل باشیم . زمانی که قانون اساسی حقوقی را به ملتهای غیر فارس قائل شده چرا باید اجازه دهیم با تغییر دولتها و اشخاص دارای قدرت ، این حقوق اساسی نقض وپایمال شود .

زمانی در جامعه ای زنگ خطر به صدا در می آید که در آن قانون ، سلیقه ای عمل شده باشد . از بین بردن هویت ها و زبان اقلیت های قومی به بهانۀ همسان سازی در هیچ کجای دنیا مورد پسند هیچ ملتی نبوده است و این سیاست خطرناکی است که منجر به از هم پاشیدن شوروی سابق و به وجود آمدن جمهوری های مستقل از آن شد پس اجرای حقوق بشر نه به ضرر کشور ها بلکه به نفع آنها نیز هست و حقوق بشر باید در همه جای دنیا حقوق ملتهای تحت ستم را تحت الشعاع خود قرار دهد .